فيبروم غدهاي است از جنس عضلات رحمي كه در بافت رحم ايجاد ميشود و ميتواند كوچك يا بزرگ، منفرد يا متعدد باشد.
در ايجاد اين غده، زمينه ژنتيكي موثر است و سن شايع بروز آن 45 تا 50 سالگي است و در بيش از 70 درصد خانمها در اين سن ديده ميشود.
به جز زمينه ژنتيكي، چاقي و بچهدار نشدن از عوامل زمينهساز آن است. همينطور كساني كه در سنين كم (17 ـ 16 سالگي) مصرف قرص ضد بارداري را شروع ميكنند، بيشتر به اين بيماري مبتلا ميشوند.
در مقابل، فيبروم در كساني كه لاغر هستند يا ورزش ميكنند يا حداقل دو بار باردار شده و زايمان داشتهاند، كمتر ديده ميشود.
اين غدههاي عضلاني به ندرت سرطاني ميشود و از اين نظر بسيار كم خطر هستند. فقط در كساني كه سابقه سرطان رحمي از اين نوع نادر را در بستگان نزديك دارند، يا فيبرومهايي دارند كه در مدت كوتاهي (مثلا 6 ماه ) به سرعت رشد كرده است، احتمال سرطاني بودن غده وجود دارد.
اما فيبرومها در مبتلايان مشكلاتي هم ايجاد ميكند. اين غدهها بر اساس محل قرارگيري و سايزشان به مشكلاتي مثل خونريزي نامنظم، درد لگني، درد حين پريود و نزديكي، اختلال در مجاري ادرار، نازايي، سقط و زايمان زودرس منجر ميشود. البته بيش از نيمي از افراد مبتلا به فيبروم هيچ يك از اين نشانهها را ندارند و صرفا حين معاينه يا سونوگرافي متوجه وجود فيبروم خود ميشوند.
براي درمان فيبروم چه بايد كرد؟ بسياري از فيبرومها هيچ مشكلي براي بيمار ايجاد نميكند، پس نياز به درمان هم ندارد فقط براي كنترل ميزان رشد غده بايد پس از شش ماه معاينه و سونوگرافي تكرار شود و بدانيم كه پس از يائسگي اين غدهها به تدريج كوچك شده و از بين ميرود، اما در كساني كه خونريزي شديد يا نامنظم دارند يا فيبروم درد لگني يا اختلال ادراري شديدي ايجاد كرده است يا سايز بزرگي دارد، بايد درمان انجام شود.
متاسفانه درمانهاي دارويي اثري كوتاهمدت داشته و پس از قطع دارو غده مجددا رشد ميكند و مشكلات بيمار دوباره پديدار ميشود، پس تنها راهحل قطعي جراحي و خارج كردن فيبرومها از رحم است، اما احتمال عود بيماري پس از جراحي 10 درصد است و در كساني كه فيبرومهاي متعددي دارند احتمال عود پس از جراحي بيشتر است.