اهميت سلامت روان خود را دريابيد. براي انديشيدن و پرداختن به سلامت روان خود، هيجوقت دير نيست.
استعداد هاي كودكان را بشناسيد و آنها را براي پرورش اين استعداد ها ياري كنيد.
به كودكان احترام بگذاريد، در امور زندگي از آنها نظر بخواهيد، در تصميم گيري ها آنهار را مشاركت دهيد و هرگز آنها و توانايي هايشان را دست كم نگيريد.
با خشم وعصبانيت هيچ كاري از پيش نميرود بلكه با اين روش شما از اهداف مورد نظر دورتر ميشويد.قاطعيت را جايگزين خشم كنيد.
کاهش اعتماد به نفس یکی از علایم هشدار دهنده ابتلا به اختلالات روانی است. فرد عادی باید اعتماد به نفس داشته باشد و در غیر این صورت باید نسبت به بررسی آن اقدام کند.
براي گذشته غمگين و براي آينده نگران نباشيد، در زمان حال زندگي كنيد.
اگر نمي توانيد چيزي را تغيير دهيد با آرامش آن را بپذيريد.
اهداف دست يافتني را كه با توانايتان متناسب باشد براي خود انتخاب كنيد. اهداف خيلي بزرگ، دور از دسترس وغير ممكن شما را به ورطه نابودي مي كشاند.
از شكست و اشتباه نهراسيد، زندگي سراسر تجربه است.سعي كنيد از اشتباهات خودهرچه بيشتر بياموزيد اماآنها را دوباره تكرار نكنيد.
كرامت انساني به ثروت و زيبايي و مقام نيست. عزت نفس خود را در گرو دارا بودن هيج يك از اين خصوصيات قرارندهيد والا ترين عزت و شايستگي انسان در رسيدن به مراحل بالاي رشد،كمال و تعالي انساني است.
مشكلات رواني خود و اعضاي خانوادتان را جدي بگيريد و براي درمان آنها اقدام كنيد.
اهميت مشكلات رواني كمتر از بيماري هاي جسمي نيست. براي مداواي معضلات روحي رواني خود از مراجعه به پزشك غافل نشويد.
در زمان شكست خود را تا نا لايق و بي ارزش ندانيد و خود را سرزنش نكنيد.
گناه عدم موفقيت خود را به گردن ديگران نيندازيد بلكه مسئوليت آن را بپذيريد. هر شكستي پيش در آمد موفقيت هاي بعدي است با هر بار شكست يك قدم به موفقيت نزديك تر ميشويد.
افسردگي يك بيماري است و قابل درمان است عصابنيت و پر خاشگري با مشاوره و داروي مناسب قابل كنترل است.
علا ئم روحي افسردگي
نا اميدي، احساس تنهايي، احساس بي ارزشي و خستگي
علائم جسمي: سر درد، درد هاي عضلاني، درد قفسه سينه و تپش قلب
داروهاي روان پزشكي كه با نظر متخصص مربوطه تجويز ميشود باعث اعتياد نمي گردد.
به خاطر داشته باشيم شان انسان ها به ارزش هاي معنوي و اخلاقي شان است. بيماري روان پزشكي بر روي ارزش انساني اثر سوئي ندارد.
در اينجا به يكي از نشانه هايي كه نداشتن سلامت روان فرد را نشان ميدهد مي پردازيم.
افراد غمزده
بارزترین نشانه افسردگی اندوه شدید است. احساس اندوه باعث می شود فرد افسرده سخت و دیر لبخند بزند. زیاد گریه کند یا همیشه بغض داشته باشد و نتواند در حضور دیگران احساساتش را کنترل کند و بسرعت متاثر می شود.
بیمار افسرده مثل دیگران از زندگی لذت نمی برد. دلخوشی هایی که ممکن است آدم های سالم را سر ذوق بیاورد برای افسرده ها بی معناست.
او احساس بی ارزشی، مستاصل بودن و ناامیدی شدید می کند؛ خودش را به خاطر چیزهایی مقصر می داند که اصلا تقصیر او نبوده است.
این بیمار به ظاهر و محیط اطرافش بی توجه است. ممکن است سر و وضعی آشفته و کثیف پیدا کند. مدت ها حمام نرود و علاقه ای به مرتب کردن محل زندگی اش نداشته باشد.
او نمی تواند به وظایف و مسئولیت هایش عمل کند. اگر تحصیل می کند دچار افت تحصیلی می شود. اگر شاغل است عملکردش کاهش پیدا می کند و اگر خانه دار است نمی تواند امور منزل را مدیریت کند.
بیمار افسرده با کسی صمیمی نمی شود. دوستان نزدیک زیادی ندارد و ترجیح می دهد تنها باشد و معتقد است زندگی، پوچ و آینده، سیاه است و همیشه احساس نارضایتی دارد.
گاهی امکان دارد از خودکشی حرف بزند یا حتی اقدام به خودکشی کند. بشدت گوشه گیر است و همیشه گوشه دنج خانه را به هر جای دیگری ترجیح می دهد.
معمولا از دردهای جسمی رنج می برد، اما پزشکان عادی منشأ بیماری اش را تشخیص نمی دهند و نمی تواند تمرکز کند.
احساس می کند بشدت فراموشکار شده است، اما گرچه مسائل روزمره را فراموش می کند حوادث تلخ و بد را به روشنی به یاد می آورد و درباره شان حرف می زند. تقریبا همیشه خسته است حتی اگر کار مهمی نداشته باشد.
زندگی بیمار افسرده بر اساس برنامه ریزی پیش نمی رود یعنی زمان دقیقی برای خواب و بیداری ندارد و از اختلال خواب رنج می برد. او بهانه جو است . همیشه آماده جنگ با بقیه است. پرخاشگری می کند. بد و بیراه می گوید و از همه متنفر می شود؛ بشدت زودرنج است.
موضعگیری اش در برابر هر مشکلی، همیشه تسلیم است. معتقد است به هر حال شکست می خورد پس چرا درباره مشکلات ایستادگی کند و برای حل شان تلاش کند.
حتی حوصله نگهداری از بچه هایش را ندارد. به سرعت از کوره در می رود. خشمش مهار گسیخته است و می شود گفت زمانی که عصبی است به کلی کنترلش را از دست می دهد.
هیچ علاقه ای به فعالیت های گروهی ندارد و اغلب حس می کند هیچ کس در این دنیا حرفش را نمی فهمد.
در غذا خوردن اختلال دارد. شاید بیش از اندازه غذا بخورد و دچار اضافه وزن شود. شاید هم از آن دست افرده ها باشد که لب به غذا نمی زنند و به شدت لاغر میشوند .
نمی تواند وظایف زناشویی اش را بدرستی انجام بدهد. معمولا همسرش از او ناراضی است چون تمایل جنسی اش را از دست می دهد.
همچنین ممکن است به سمت الکل یا مواد مخدر گرایش پیدا کند و دست آخر این که احساساتش درباره خودش واقعی نیست مثلا ممکن است فردی با هیکلی عادی باشد، اما خودش را بیش از اندازه چاق یا لاغر تصور کند.
تهیه کننده: سمیرا تیر