سلول های LE

سلول های LE

سلول LE از یک لکوسیت تشکیل شده است که تقریباً همیشه یک نوتروفیل حاوی یک جسم بزرگ، کروی، مات و همگن در سیتوپلاسم است. سلول‌های لوپوس اریتماتوز (LE) نوتروفیل‌هایی هستند که هسته‌های گلبول های سفید پوشانده شده با آنتی‌بادی به نوکلئوپروتئین را در خود فرو برده‌اند.
ارتباط قطعی تر این سلول ها با SLE پس از مشاهده پدیده سلول LE در مغز استخوان در یک بیمار مبتلا به SLE کلاسیک در سال 1948 توسط هارگریوز و همکاران به وجود آمد.
سلول‌های لوپوس اریتماتوز (LE) معمولاً در خون محیطی یافت نمی‌شوند، اگرچه ساندبرگ و لیک، در کلینیک مایو، در سال 1949 مشاهده کردند که پدیده سلول‌های LE می‌تواند پس از یک دوره انکوباسیون در دمای اتاق در پوشش بافی خون محیطی در حین سانتریفیوژ با دانه های شیشه ای تشکیل شود. 
سلول های لوپوس اریتماتوز (LE) در مایع سینوویال، مایع مغزی نخاعی و افیوژن پریکارد و پلور از بیماران مبتلا به SLE یافت شده است.
واکنش سلول های LE در 50 تا 75 درصد از افراد مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک حاد منتشر (SLE) مثبت است. واکنش های مثبت هم چنین در آرتریت روماتوئید، هپاتیت مزمن، اسکلرودرمی، درماتومیوزیت، پلی آرتریت ندوزا، کم خونی همولیتیک اکتسابی و بیماری هوچکین دیده می شود. همچنین ممکن است در افرادی که فنیل بوتازون و هیدرالازین مصرف می کنند مثبت باشد.
آزمایش سلولی لوپوس اریتماتوز (LE) زمانی برای تشخیص لوپوس اریتماتوز سیستمیک انجام می شد، اما با آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای جایگزین شد. یافته های منفی در آزمایش سلولی لوپوس اریتماتوز (LE) تشخیص لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) را رد می کند.
وجود سلول های LE نشان دهنده لوپوس است.
زمانی که 10 یا تعداد بیشتر سلول LE مشخص در طی یک جستجوی 15 دقیقه ای در لام خون محیطی مشاهده شود، اسمیر مثبت تلقی می شود که با حضور توده های هسته ای، خارج سلولی، آمورف همراه است.
کشف پدیده سلول LE یک مشاهده اساسی در پاتوژنز SLE است. همراه با آزمایش VDRL، آماده سازی سلول های LE در معیارهای کالج روماتولوژی آمریکا برای طبقه بندی SLE مورد استفاده قرار می گیرد.
با این حال، این آزمایش تا حد زیادی با آزمایش فاکتور ضد هسته ای (ANF) و سنجش اتصال DNA جایگزین شده است.

تهیه شده در کمیته علمی پژوهشی مجتمع آزمایشگاهی مرکزی فردیس

منبع: